ευαπόσβεστος

-η -ο (Α εὐαπόσβεστος, -ον)

αυτός που σβήνεται εύκολα, ο ευκολόσβηστος, ο ευεξάλειπτος, ο εξίτηλος

νεοελλ.

λέγεται για χρηματική οφειλή χρεωλυτικώς αποδοτέα («ευαπόσβεστο δάνειο»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -αποσβεστος < απο-σβέννυμι (πρβλ. αν-απόσβεστος)].